“De parabel der blinden” van Pieter Bruegel hangt in het Museo di Capodimonte in Napels.
Dankzij artsandculture kan je inzoomen op het schilderij.
Merkwaardige videoclip
In dit bericht o.a. een merkwaardige stelling:
“Vanaf 1567 begon een periode van onderdrukking en censuur. Alva had zijn Bloedraad aangesteld. Duizenden werden om religieuze redenen berecht. In het jaar dat Bruegel zijn parabel schilderde, werden ook Egmont en Hoorn door de Bloedraad ter dood veroordeeld. Waarna nog maar eens een Bruegeltheorie opduikt. De vijf blinden zouden Brusselaar Willem de Tapijtwever en zijn vier broers voorstellen. Allen Lutheraanse ketters die werden berecht.”
“De sloot waarin de blinden onfortuinlijk belanden, kan de Pedebeek zijn. Al ligt ze op het schilderij dichter bij de kerk. De verhoudingen kloppen. Twijfelachtiger maar zeker niet onmogelijk is de veronderstelling dat het gebouw helemaal rechts op het schilderij het verdwenen Sint-Elisabethgasthuis zou zijn. Een plaatselijke kloostergemeenschap zou zieken en ook blinden hebben verzorgd in Sint-Anna-Pede. Bruegel zou er dus niet toevallig rondstruinende blinden gezien hebben.”
En de rest zeker verder lezen in het artikel (zolang het archief dit toelaat).
In het werk “Onze Breugel’ van het Mercatorfonds (1969) wordt voor het eerst de kerk van Sint-Anna-Pede herkend als zou Bruegel daar -voor zijn meesterstuk “De parabel der blinden”- geweest zijn. Hij schilderde dit werk een jaar voor zijn dood.
Bruegel de Oude 